Czuję się samotna
radosna chwila jest zbyt ulotna
umieram w środku
chcę żyć, cieszyć się
ale jak?
Nie umiem, uratuj mnie.
Jestem sama, zamknięta w czterech ścianach
myśli mam takie smutne, niebezpieczne…
Widzę zieleń, która jest szara
czasami biała albo czarna
a słonce jest księżycem
ludzie zaś esesmanami
świat stał się piekłem
tylko dlaczego jest takie zimne?
Jestem sama, zamknięta w czterech ścianach
myśli mam takie smutne, niebezpieczne…
Siedzę, myślę, udaję, a potem
płaczę, a serce niedługo stanie…
Uratuj mnie kochanie.
Kolejny cios w plecy
a umrę…
Może wtedy się uwolnię.
Nie, nie mogę
bo mam małą nadzieję.
Tylko, uratuj mnie.
Jestem sama, zamknięta w czterech ścianach
myśli mam takie smutne, niebezpieczne…
smutne ale piękne no i prawdziwe... masz talent
OdpowiedzUsuńpiękne, chociaż ciężko tak mówić o czymś tak smutnym, tak depresyjnie wołającym o pomoc... nie zrozum mnie źle, też miałam kiedyś trudny okres, on ciągle jest we mnie, mam wrażenie, że wiem co czujesz... uwielbiam ten fragment, jest jakby wyjęty z mojej duszy :
OdpowiedzUsuń,,świat stał się piekłem
tylko dlaczego jest takie zimne?''
napisz do mnie, skontaktuj się jakoś :)
też piszę wiersze
(też?) bywam takim zdesperowanym pesymistą
będę tu wpadać częściej!
pisz dalej
/chodzmypopoecic.blogspot.com
Bardzo smutny... Ale i tak pięknie piszesz.
OdpowiedzUsuńKlimat tego - wow. Jesteś dla mnie ciekawą postacią, niektórymi wierszami mnie łapiesz, wobec innych jestem na nie. Z ciekawości zaobserwuję (:
OdpowiedzUsuństelciak.blogspot.com
Każdy lubi, co innego, dlatego nie sugeruję się innymi a piszę to co chcę. Po to jest ten blog. ;) Oczywiście miło czyta się komentarze, że wiersze się podobają, to mnie motywuje.
Usuń